19 november 2017. Van Kaikoura naar Okains Bay

We ontbijten  vandaag niet op de camping, naar rijden naar het eind van de weg in Kaikoura die eindigt bij een baai. Met uitzicht op besneeuwde bergtoppen en op de baai ontbijten we. Een heerlijk plekje, terwijl de zon zich al laat zien. We laten de camper staan en lopen de klif op. Volgens de plattegrond van Kaikoura zijn hier 2 seal colonies. En inderdaad, in de buurt van een meeuwen kolonie, die luid van zich laten horen en soms vlak naast je (gelukkig) poepen zien we een zeehonden kolonie. Eerst zien we er een uit het water komen, maar al snel zien we er ook een paar liggen. En als René nog een stuk verder loopt, ziet hij er heel veel liggen. De meesten zijn vooral lui, maar sommige willen zich toch verplaatsen. Wat een begin van de dag!!! Terug bij de auto begint weer een redelijk lange rit. We willen voorbij Christchurch komen. Er wordt echter erg veel aan de weg gewerkt. Door de aardbeving, nu de jaar geleden, is er veel verwoest. We zien dat er nu "aardbevingbestendige" muren worden geplaatst en de wegen worden gelijk vernieuwd/aangepast. René denkt pinguïns langs de weg te zien, wat niet zo is. Eigenlijk gelukkig, we mogen hier absoluut niet stoppen. Na ongeveer 80 km is de weg weer vrij voor allebei de kanten en kunnen we weer doorrijden. We drinken koffie in een oud treinstationnetje Mainline uit 1907. Een ontzettend leuke plek. En wat we vaker zien is alles wat er verkocht wordt homemade. We zien super grote sandwiches en broodjes, maar wij houden het bij een stukje taart. Achter het stationnetje is een prachtige tuin waar we heerlijk zitten te wachten tot het bestelde gebracht wordt. Alle bestellingen worden op volgorde afgehandeld en ook al hoeven ze voor ons de taart alleen uit de vitrine te halen, toch moeten we wachten op onze beurt. Er zijn slechtere plekken om te wachten. Er wordt ook meuk verkocht, zo zien we een hele stapel "little golden books". Daarna worden er weer km gemaakt om voor de lunch te stoppen op een picknickplek bij een rivier. We zien dat we eigenlijk simpel eten. Een Nieuw Zeelands stel zien we de picknicktafel vol zetten, terwijl wij een boterham in de camper klaar maken. Wel leuk om te zien. Omdat wij onze TomTom hebben geprogrammeerd op binnendoor weggetjes komen we in de buurt van de camping op een onverharde weg uit, die ook nog fijn naar beneden gaat. En zoals we wel vaker hebben gemerkt zijn Nieuw Zeelanders niet echt vriendelijk in de auto. Er zit er prompt een achter ons, luid toeterend. Hij wil er langs. We eindigen aan het eind van de weg op een zgn. free camping. Een prachtig bos aan een baai. Iedereen kan er gewoon zijn eigen plek op zoeken. Ook is er een grote keuken en zijn er douches en toiletten. Voor de prijs van NZD 12,00 p.p.p.n. Wanneer het komende en gaande verkeer weg is horen we alleen maar vogels. 's Avonds voor de zon helemaal weg is lopen we een stuk over het strand. De planning om reisverhalen te versturen gaat niet lukken, we hebben hier geen netwerkverbinding. Dus kijken we de foto's en schrijven alvast het verhaal van vandaag.