7 december 2017. Van Christchurch naar Sydney

Het is bijna niet te geloven. Voor vrijdag 8 december wordt 33 graden voor Christchurch voorspeld. Voor vandaag donderdag 6 december, onze laatste dag in Nieuw Zeeland, 22 graden. En wat we niet hebben gezien is dat er regen is voorspeld. In Auckland hadden we de eerste dag regen en vanmorgen zien we bij het open doen van de gordijnen ...............regen. Nou ja, motregen, maar toch. We hoeven pas om 12.00 uur uit te checken in het hotel en nemen overal de tijd voor. Lekker douchen, rustig ontbijten en toch nog even wat dingen doen met de bagage. Als we in ons boek over Nieuw Zeeland bij Christchurch kijken zien we dat we gisteren het leukste van het centrum al hebben gezien en de rest is vandaag niet meer haalbaar. Maar we hebben al zoveel gezien en gedaan de afgelopen weken dat het ook wel lekker is niks te ondernemen. We drinken in het hotel koffie en lopen een stuk door de wijk van het hotel. Altijd weer leuk om door gewone wijken van steden te lopen. De regen is alweer verdwenen. We checken rond 12 uur uit en lopen naar de public bus, zoals ze dat in het hotel noemen. De buschauffeur is er weer een die je dag weet goed te maken. Een Aziatisch gezin wijst hij op hun halte en loopt met hen naar buiten om hen de verdere weg te wijzen. Als we bij het vliegveld komen loopt hij Petra al vooruit om een trolley te halen voor onze bagage. Vervolgens controleert hij de bus of niemand iets vergeten is. Op het vliegveld zijn wij te vroeg, maar er is altijd wat te zien. We drinken nog een keer koffie en lopen na een uurtje naar de andere kant van het vliegveld. Het is niet zo groot. Na de lunch kunnen we inchecken, dat gaat ook allemaal prima. (In het hotel hadden we dat al digitaal gedaan). Wel even schrikken: ons gewicht is van 36 kg naar .........................48 kg gegaan. Nu zitten ook wel onze Nieuw Zeeland boeken bij de ruimbagage, maar toch. Hoeveel gaat vuil wasgoed wegen? Gelukkig mogen we per persoon 30 kg meenemen, dus geen vuiltje aan de lucht. Op de 1e etage kunnen we ruim shoppen, dus nog een leuk t-shirt voor René en een kiwi theedoek. Tenslotte moet het laatste cash geld opgemaakt worden. Ook is er een gezellige bar op deze verdieping, dus nog een laatste Nieuw Zeelands biertje. Richting boarden. We moeten nu een kaart invullen met o.a. onze geboortedatum,  paspoortnummer en of we langer dan 3 maanden in Nieuw Zeeland zijn geweest. Geen naam en adres. Eerst een controle of we boarding cards en vertrekkaart hebben. Dan de x-ray. Schrikken, waar zijn onze fototoestellen? René rent terug en gelukkig in de bar heeft iemand onze camera's al aan het personeel gegeven, maar het is wel een adrenaline stoot. Veel foto's en filmpjes staan al op de tablet, maar toch! Bij de paspoortcontrole treffen we een dame, die er ook echt zin in heeft en gezellig naar ons verblijf informeert terwijl ze alles controleert. Bij het boarden is er echt een klasse-verschil. Economy klasse zit in een ander wachtgedeelte dan de 1e klas en business class. Zij gaan ook via een andere gate het vliegtuig in. Om 19.45 uur verlaten we dan toch Nieuw Zeeland, de vakantie had best nog langer mogen duren. Na 3 uur vliegen maken we een tussenlanding in Sydney. Iedereen moet met al zijn handbagage het vliegtuig uit. Veel mensen is het niet helemaal duidelijk. Gelukkig is er een vriendelijke Belg die het gedoe uitlegt. We moeten weer door de x-ray. En zo vriendelijk als de mensen in Nieuw Zeeland zijn, zo kortaf zijn ze hier. Petra wordt door het systeem eruit gepikt en een douanier gaat met een stick haar spullen en haar zelf langs. Het strookje geeft uiteraard geen uitslag. Iris grapt, als we even appen, "ja hoor wij zullen drugs smokkelen naar Nederland, daar hebben we zelf wel genoeg ". Na 2 uur zit iedereen weer in het vliegtuig en vliegen we verder. Als toegift zien we heel even de Sydney Harbour Bridge en het Opera House. Maar dan zijn we op naar Dubai.