6 november 2017. Van Trounson Kauri Park naar Cape Reinga

Super, super stil is het op de camping. We slapen heerlijk. Bij het wakker worden rond 7 uur staat er een mooi zonnetje te schijnen. Omdat we het Kiwi-bos gisteravond zo indrukwekkend vonden, gaan we na de koffie weer het bos in. En weer zijn we onder de indruk van alles wat we zien en horen. Later lezen we dat Kauri bomen zijn die 30.000 tot 50.000 jaar oud zijn. Om nog stiller van te worden. En we waren al muisstil in het bos. Echt super. Bij de camper gekomen gaan we weer op pad. We rijden de Twin Coast Discovery Highway naar het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Onderweg rijden we langs prachtige oude bossen, waar Maori's ook tochten als gids doen. De weg heeft enorm veel bochten. Op een gegeven moment zucht René dat hij toch graag wel weer eens een stukje rechte weg wil rijden. Helaas, weinig dus. In de lokale supermarkt van Opononi doen we boodschappen en kort daarna komen we bij de ferry tussen Rawene en Kohukohu. Even een lekker stukje varen. Ergens langs de weg lunchen we. Wat een gemak zo'n camper, alles direct bij de hand. Alleen even 2 stoeltjes neer zetten en je boterhammetjes klaar maken. De laatste 100 km zijn gelukkig toch weer redelijk recht. Tegen 5 uur komen we aan bij Cape Reinga, het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Het laatste stuk naar de vuurtoren moet je door de duinen lopen, maar dat is alleen maar lekker na zo'n lange autorit. We hebben een prima uitzicht naar alle kanten en de zon schijnt volop. Heerlijk. Dicht bij de vuurtoren vinden we, na een stuk onverhard te hebben gereden, een campground waar een veld is waar je je camper neer mag zetten met alleen een toiletgebouw. Het kampgeld moet weer in een paal. We zijn niet de enige kampeerders, maar wat wil je met zo'n mooie plek aan zee. Hier zien we ook de eerste fietsers. Voor hun zijn aparte veldjes met echt het mooiste uitzicht, namelijk op zee. 's Avonds lopen we een heerlijk stuk over het strand. Vreemd genoeg ruik je de zee hier niet, ook al komen de golven af en aan rollen. We vinden opgerolde schelpjes, die we natuurlijk niet kunnen laten liggen. Na een wijntje in de camper,  het wordt wel fris buiten, kruipen we ons bed weer in.